DE VERENIGDE STATEN ALS IDEOLOGIE

Het was President De Gaulle die in de zestiger jaren belette dat het Verenigd Koninkrijk lid werd van de Europese Gemeenschap. Niet omdat hij een hekel had aan de Engelsen. Hij had een hekel aan het feit dat zij meer affiniteit met de Verenigde Staten leken te hebben dan met het “Continent”. Hoewel hij ongetwijfeld de Amerikanen erkentelijk was voor de bevrijding van West-Europa meende hij dat zij ‘Superioriteitsgedrag’ waren gaan vertonen. Hij bedankte ervoor als hun ondergeschikte te dienen en liet Frankrijk uit de NAVO treden.De Gaulle had een uitgesproken mening over ‘zijn’ bevrijders. Hij vond ze materialistische cultuurbarbaren. 

Ook in de politieke roman The Ugly American uit 1958 van Eugene Burdick en William Lederer komen de Amerikaanse superioriteitsgevoelens aan de orde: 'The Ugly American depicts the failure of the U.S. diplomatic corps, whose insensitivity to local language, culture, customs and refusal to integrate was in marked contrast to the polished abilities of Eastern Bloc (primarily Soviet) and led to Communist diplomatic success overseas'.

Ik heb de Amerikaanse zelfingenomenheid hun Exceptionalisme nooit begrepen tot ik in het artikel op het Blog van Stan van Houcke http://stanvanhoucke.blogspot.nl/
genaamd: Ian Buruma en ‘het betrekkelijke goedaardige imperialisme uit Washington’43 een soliede klinkende  verklaring vond.
Het is het 43ste artikel waarin Stan van Houcke de pro-Amerikaanse beweringen van Buruma https://nl.wikipedia.org/wiki/Ian_Buruma  onder de loep neemt en Buruma zelf op de snijtafel legt.                                                     
In dat artikel wordt eveneens aandacht besteedt aan wat het betekent Amerikaan te zijn. Dat deel heb ik er uit genomen om zodoende te proberen helderheid te geven vanuit welk vertrekpunt er aan de andere kant van de ‘Oceaan geëxisteerd’ wordt.

Met als titel: De Verenigde Staten als Ideologie.

STAN VAN HOUCKE

INFORMATIE DIE DE WESTERSE MAINSTREAM PERS DOORGAANS VERZWIJGT

I.F. Stone: All Governments lie, but Disaster lies in wait for those Countries, whose Officials smoke the same Hashish they gave out.

UIT:
Ian Buruma 
en 'het betrekkelijk goedaardige imperialisme uit Washington' 43
http://stanvanhoucke.blogspot.nl/2018/02/ian-buruma-en-het-betrekkelijk_4.html

In zijn boek American Exceptionalism. A Double-Edged Sword (1997) schreef de Amerikaanse politieke socioloog Seymour Martin Lipset dat de VS:

https://en.wikipedia.org/iki/Seymour_Martin_Lipset

has defined its raison d’être ideologically.  As historian Richard Hofstadter has noted, https://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Hofstadter "It has been our fate as a nation not to have ideologies, but to be one".  'In saying this, Hofstadter reiterated Ralph Waldo Emerson https://en.wikipedia.org/wiki/Ralph_Waldo_Emerson

and Abraham Lincoln’s emphases on the country’s "political religion", alluding in effect to the former’s statement that becoming American was a religious, that is, ideological act.

The ex-Soviet Union apart, other countries define themselves by a common history as birthright communities, not by ideology…
Winston Churchill once gave vivid evidence to the difference between a national identity rooted in history and one defined by ideology in objecting to a proposal in 1940 to outlaw the anti-war Communist Party. In a speech in the House of Commons, Churchill said that as far as he knew, the Communist Party was composed of Englishmen and that he did not fear an Englishman. In Europe, nationality is related to community, and thus one cannot become un-English or un-Swedish'.

Being an American, however, is an ideological commitment. It is not a matter of birth. Those who reject American values are un-American.                   Volgens Lipset werd dit ideologisch geloof gekenmerkt door de verheerlijking van het individu: 'America has been dominated by pure bourgeois, middle-class individualistic values'.  
As (H.G.) Wells  https://en.wikipedia.org/wiki/H._G._Wells  put it: 

 ‘Essentially America is middle class [which has] become a community and so essentially problems are the problems of a modern individualistic society, stark and clear.’

Dit zijn niet alleen de problemen van de vervreemding, het benauwende isolement van het individu in een onverzadigbare consumptiemaatschappij. Ook het permanente expansionisme is problematisch gezien de daarbij behorende mentaliteit van het gemobiliseerd blijven, zowel fysiek als mentaal, waardoor het individu nooit echt kan wortelen in zijn omgeving.

Vandaag de dag voelt het geïsoleerde individu zich door van alles bedreigd als gevolg van wat de Amerikaanse socioloog Philip Slater  https://en.wikipedia.org/wiki/Philip_Slater in zijn studie The Pursuit of Loneliness (1990) typeerde als ‘the competitive greed and inhumanity that dominates the market economy,’ een zichzelf vernietigende cultuur die is voortgekomen uit het feit dat:  [t]his nation was settled and continually repopulated by people who were not personally successful in confronting the social conditions in their mother country, but fled in the hope of a better life. By a kind of natural selection, America was disproportionately populated with a certain kind of person. In the past we’ve always stressed the positive side of this selection, implying that America thereby found herself blessed with an unusual number of energetic, mobile, ambitious, daring, and optimistic persons'.

Slater benadrukte al in 1970 dat: 'very little attention has been paid to the negative side of the selection. If we gained the energetic and daring, we also gained the lion’s share of the rootless, the unscrupulous, those who valued money over relationships, and those who put self-aggrandizement ahead of love and loyalty. And most of all, we gained an undue proportion of persons who, when faced with a difficult situation, tended to chuck the whole thing and flee to a new environment. Escaping, evading, and avoiding are responses which lie at the base of much that is peculiarly American,’ en dat these responses also contributed to the appalling discrepancy between our wealth and our treatment of those who cannot adequately care for themselves'. 'In a cooperative, stable society, the aged, infirm, or psychotic person can be absorbed by the local community, which knows and understands him. He presents a familiar difficulty that can be confronted daily and directly. The situation cannot be reproduced in our society today — the same burden must be carried by a small, isolated, mobile family unit that is not really equipped for it'. Het gevolg is dat: ‘[t]he institutions we provide for those who cannot care for themselves are human garbage heaps — they both result from and reinforce our tendency to avoid confronting social and interpersonal problems.’

De VS is, in de strikte zin van het woord, geen samen-leving, maar een maatschappij waarin de ‘winner takes all,’ en voor de ‘loser’ geen plaats is. Deze cultuur wordt gevoed door angst voor de Ander, die als gevolg van het Amerikaans expansionisme alleen maar toeneemt, want de Ander is nu overal op aarde.

Hier gaan Sartres woorden op dat ‘L'enfer, c'est les Autres.’ Dat de hel, de Anderen zijn blijkt bovendien uit het feit dat westerse mainstream-media het Kwaad elders blijven zoeken. Het Kwaad is voor hen Rusland en China, en Noord Korea, Iran, de huidige ‘axis of evil.’ 

De Amerikaanse cultuur kan niet anders, wil zij niet geconfronteerd worden met haar eigen onpeilbare leegte, 

’when you're lost in the rain in Juarez when it's Easter time, too.
And your gravity fails and negativity don't pull you through’?
Waar moet je heen, wanneer je ‘don't have the strength to get up and take another shot.
And my best friend, my doctor, won't even say what it is I've got’? zoals Bob Dylan https://www.youtube.com/watch?v=CcRNSHqiH7A haarscherp aanvoelde, in navolging van de eerste ontgoochelde naoorlogse generatie, de Beatgeneration.