Waar blijft het water?
Enkele jaren geleden was ik in het
heuvellandschap ten zuiden van Hebron. Het is een gebied waar ’s
zomers de temperaturen kunnen oplopen tot boven de 45 graden
Celsius. Palestijnse Bedoeïenen weten er dankzij hun fantastische
kennis van het terrein een fragiel bestaan te onderhouden. Deels
gebaseerd op schaarse landbouw en op het hoeden van kudden en het
gebruik van wat die opbrengen, zoals bijvoorbeeld het maken van
zuivelproducten van geitenmelk. Schaduw en water zijn de eerste
levensbehoeften daar, voor mens, dier en gewas.
De Israëlische autoriteiten willen de Bedoeïenen concentreren in
enkele plaatsen en gebruiken daarvoor dwangmiddelen van allerlei aard,
waaronder het opblazen van grotten die als woon- en schuilplaats dienen
tegen de onbarmhartige hitte, het slopen van eenvoudige behuizing en
veeschuren, het uit de lucht met chemicaliën besproeien van
landbouwgewassen en het weghouden van de bevolking van
drinkplaatsen en bronnen.
Schokkend was het om te zien dat een decennia, zo niet eeuwen oude waterbron
willens en wetens onbruikbaar gemaakt was als drinkplaats voor vee,
doordat er een oud motorblok in was geperst. Het is een detail in een
grotesk willekeur-regime, maar soms spreken zelf waargenomen détails
meer dan vuistdikke rapporten. Nog zo’n detail: met, door de IDF
afgevuurde kogels, doorzeefde kunststof watertanks op de daken
van Palestijnse huizen.
Deze nieuwsbrief gaat specifiek over
‘water’. Een voor iedereen onontbeerlijke nutsvoorziening, en
wel helemaal in hete streken, maar in Israël en Palestina hoogst
ongelijk en oneerlijk verdeeld. Ook de onmogelijkheid het afvalwater in
Gaza afdoende te zuiveren komt aan de orde.
Waterzuivering bemoeilijken is immers een ander onderdeel van de
gezondheidsketen dat politiek misbruikt wordt om een normaal en
menswaardig leven voor burgers te bemoeilijken.
Ik wijs nog apart op ons groots opgezette zesdaags evenement
begin juni, Enough = Enough!, bedoeld om op intense wijze aandacht te
vragen voor de halve eeuw dat de Israëlische bezetting nu wortel heeft
geschoten op de Westelijke Jordaanoever, met inbegrip van Jeruzalem, in
Gaza en op de Golanhoogvlakte.
Maar nog zijn de Palestijnen niet verslagen.
Jaap Hamburger, namens bestuur en staf van EAJG
|
