DE CHAOS IN HET MIDDEN-OOSTEN: CUI BONO......?
De speciale relatie tussen Israël en de Verenigde Staten.
I De Opkomst van de Joodse Invloed
II De Israël Lobby
1. Psychische Terreur
2. De Lobby
2a. Het Joodse aandeel
2b. Het Christelijke Aandeel
Ondanks de scheiding van staat en kerk in de Verenigde Staten is er geen president die zijn toespraak niet zal eindigen met de woorden: 'God bless you and may God bless the United States of America'. Het gedachtengoed van de 'Pilgrim Fathers' heeft zich diep vastgezet in de Amerikaanse Psyché.
Overgenomen uit 'The Israel Lobby':
Een belangrijke groep niet-Joden, die deel uitmaken van de Israël lobby zijn de Christian Zionists, een onderdeel van de bredere groep politiek rechts georiënteerde Christenen. Belangrijke leden zijn of waren wijlen Jerry Falwell, Gary Bauer, Pat Robertson en John Hagee, https://en.wikipedia.org/wiki/John_Hagee en een aantal Republikeinse politici TomDeLay, Richard Armey en senator James Inhofe.
De oorsprong van het Christelijk Zionisme ligt in de theologische idee van het Dispensationalisme (Bedelingenleer), https://nl.wikipedia.org/wiki/Dispensationalisme een Bijbelinterpretatie die in de negentiende eeuw in Engeland opkwam, vooral door toedoen van de Anglicaanse predikanten Louis Wayne en John Nelson Darby.
Het Dispensationalisme is een vorm van het Premillennianisme, dat leert dat de wereld https://nl.wikipedia.org/wiki/Chiliasme tot de Wederkomst van Christus een tijd zal doormaken van steeds grotere rampen. Evenals veel andere Christenen geloven de aanhangers van het Dispensationalisme dat Christus' Wederkomst in de Oud- en Nieuwtestamentische profetieën voorzegd is en dat de terugkeer van de Joden, 'het Uitverkoren Volk', naar Palestina, 'het Beloofde Land', een sleutelrol vervult in het voorbeschikte proces dat naar de Wederkomst leidt. Deze interpretatie van de Bijbel heeft destijds zijn uitwerking op diverse Engelse politici niet gemist. Mogelijk ook bij Arthur Balfour waardoor hij ontvankelijk was voor de idee van een Joods nationaal tehuis in Palestina.
Deze theologie van het Dispensationalisme is in de negentiende en het begin van de twintigste eeuw in de VS populair geworden door een aantal protestante theologen, onder wie de evangelist Dwight Moody (de stichter van het Moody Bijbel Instituut in Chicago),
C.I. Schofield https://en.wikipedia.org/wiki/C._I._Scofield en William E. Blackstone.
De stichting van de staat Israël in 1948 gaf een nieuwe impuls aan deze Evangelistische gedachte, maar de Zesdaagse Oorlog van 1967 zagen de leiders van deze beweging als 'Wonder Gods' . De inname van Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever was (die zij evenals de Likudpartij Judea en Samaria noemen) een vervulling van de Bijbelse profetie. Hun vervoering vertaalde zich in politieke en financiële steun.
De fanate Neocon en Islamofoob Daniel Pipes meent dat, afgezien van de
https://en.wikipedia.org/wiki/Daniel_Pipes Israëlische strijdkrachten, de Amerikaanse Christenzionisten van de hoogste strategische waarde zijn voor de Joodse staat.
Deze Christelijke organisatie heeft aan de basis gestaan van meer dan negen andere Christelijke groeperingen die hun steun aan Israël betuigen.
"Wij staan voor het recht dat heel het land dat God 4000 jaar geleden bij het verbond met Abraham geschonken heeft ,van Israël.......Er bestaat geen Palestina"!
Premier Sharon deelde op het jaarlijkse 'Tabernakelfeest' (een van de grootste niet-Joodse religieuze manifestaties in Israël) in 2002 de aanwezigen mede: 'We hebben u nodig en we hebben uw steun nodig...'. Ehud Olmert zijn opvolger zie toen hij burgemeester van Jeruzalem was: 'U maakt deel uit van ons leger, van onze kracht, van onze verdediging'.
Het besef van het streven van de Christenzionisten heeft meer gematigde Israëliërs en Joodse Amerikanen diep verontrust. 'Als het niet was wegens de nood voor Israël', merkte de historica Naomi Cohen https://jwa.org/encyclopedia/article/cohen-naomi-w op 'zouden de meeste Amerikaanse Joden elk contact met Nieuw Christelijk Rechts onmiddellijk verbreken'.
Zij zijn bevreesd dat bekering tot het Christendom in de kern het streven is van de Evangelische groepen en dat hun onbuigzame opvattingen over het 'Beloofde Land' een vrede met de Palestijnen in de weg staan. Ook de Amerikaanse wetenschapper Gershom Gorenberg https://en.wikipedia.org/wiki/Gershom_Gorenberg merkt op dat de Dispensationalistische theologie geen aangenaam lot voor de Joden voorziet: "Aan het einde der tijden is het voor de Joden 'sterven of bekeren'".
Mearsheimer en Walt menen dat de invloed van het Christenzionisme niet overschat moet worden.
Het is waar dat de Joodse bemoeienis met de Amerikaanse buitenlandse politiek een pregnanter en meer continue karakter heeft Echter er zullen zich momenten voordoen waarbij de Christelijke invloed van doorslaggevende betekenis zal blijken te zijn.
II De Israël Lobby
1. Psychische Terreur
2. De Lobby
2a. Het Joodse aandeel
2b. Het Christelijke Aandeel
Ondanks de scheiding van staat en kerk in de Verenigde Staten is er geen president die zijn toespraak niet zal eindigen met de woorden: 'God bless you and may God bless the United States of America'. Het gedachtengoed van de 'Pilgrim Fathers' heeft zich diep vastgezet in de Amerikaanse Psyché.
Overgenomen uit 'The Israel Lobby':
Een belangrijke groep niet-Joden, die deel uitmaken van de Israël lobby zijn de Christian Zionists, een onderdeel van de bredere groep politiek rechts georiënteerde Christenen. Belangrijke leden zijn of waren wijlen Jerry Falwell, Gary Bauer, Pat Robertson en John Hagee, https://en.wikipedia.org/wiki/John_Hagee en een aantal Republikeinse politici TomDeLay, Richard Armey en senator James Inhofe.
De oorsprong van het Christelijk Zionisme ligt in de theologische idee van het Dispensationalisme (Bedelingenleer), https://nl.wikipedia.org/wiki/Dispensationalisme een Bijbelinterpretatie die in de negentiende eeuw in Engeland opkwam, vooral door toedoen van de Anglicaanse predikanten Louis Wayne en John Nelson Darby.
Het Dispensationalisme is een vorm van het Premillennianisme, dat leert dat de wereld https://nl.wikipedia.org/wiki/Chiliasme tot de Wederkomst van Christus een tijd zal doormaken van steeds grotere rampen. Evenals veel andere Christenen geloven de aanhangers van het Dispensationalisme dat Christus' Wederkomst in de Oud- en Nieuwtestamentische profetieën voorzegd is en dat de terugkeer van de Joden, 'het Uitverkoren Volk', naar Palestina, 'het Beloofde Land', een sleutelrol vervult in het voorbeschikte proces dat naar de Wederkomst leidt. Deze interpretatie van de Bijbel heeft destijds zijn uitwerking op diverse Engelse politici niet gemist. Mogelijk ook bij Arthur Balfour waardoor hij ontvankelijk was voor de idee van een Joods nationaal tehuis in Palestina.
![]() |
Het laatste Oordeel van Lucas van Leyden |
C.I. Schofield https://en.wikipedia.org/wiki/C._I._Scofield en William E. Blackstone.
De stichting van de staat Israël in 1948 gaf een nieuwe impuls aan deze Evangelistische gedachte, maar de Zesdaagse Oorlog van 1967 zagen de leiders van deze beweging als 'Wonder Gods' . De inname van Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever was (die zij evenals de Likudpartij Judea en Samaria noemen) een vervulling van de Bijbelse profetie. Hun vervoering vertaalde zich in politieke en financiële steun.
De fanate Neocon en Islamofoob Daniel Pipes meent dat, afgezien van de
https://en.wikipedia.org/wiki/Daniel_Pipes Israëlische strijdkrachten, de Amerikaanse Christenzionisten van de hoogste strategische waarde zijn voor de Joodse staat.
Deze Christelijke organisatie heeft aan de basis gestaan van meer dan negen andere Christelijke groeperingen die hun steun aan Israël betuigen.
"Wij staan voor het recht dat heel het land dat God 4000 jaar geleden bij het verbond met Abraham geschonken heeft ,van Israël.......Er bestaat geen Palestina"!
Premier Sharon deelde op het jaarlijkse 'Tabernakelfeest' (een van de grootste niet-Joodse religieuze manifestaties in Israël) in 2002 de aanwezigen mede: 'We hebben u nodig en we hebben uw steun nodig...'. Ehud Olmert zijn opvolger zie toen hij burgemeester van Jeruzalem was: 'U maakt deel uit van ons leger, van onze kracht, van onze verdediging'.
Het besef van het streven van de Christenzionisten heeft meer gematigde Israëliërs en Joodse Amerikanen diep verontrust. 'Als het niet was wegens de nood voor Israël', merkte de historica Naomi Cohen https://jwa.org/encyclopedia/article/cohen-naomi-w op 'zouden de meeste Amerikaanse Joden elk contact met Nieuw Christelijk Rechts onmiddellijk verbreken'.
Zij zijn bevreesd dat bekering tot het Christendom in de kern het streven is van de Evangelische groepen en dat hun onbuigzame opvattingen over het 'Beloofde Land' een vrede met de Palestijnen in de weg staan. Ook de Amerikaanse wetenschapper Gershom Gorenberg https://en.wikipedia.org/wiki/Gershom_Gorenberg merkt op dat de Dispensationalistische theologie geen aangenaam lot voor de Joden voorziet: "Aan het einde der tijden is het voor de Joden 'sterven of bekeren'".
Mearsheimer en Walt menen dat de invloed van het Christenzionisme niet overschat moet worden.
Het is waar dat de Joodse bemoeienis met de Amerikaanse buitenlandse politiek een pregnanter en meer continue karakter heeft Echter er zullen zich momenten voordoen waarbij de Christelijke invloed van doorslaggevende betekenis zal blijken te zijn.
III De Macht van de Israël lobby